اصولی برای نمک آفرینی و تولید طنز
حضرت طنز پادشاهی است که او را لشکری و کشوری است. کشورداری اش گونه‌های متفاوتی دارد از خود حضرت طنزشاه گرفته تا وزیرانش هزل هومور و کمیک و پارودی.
هرکدام از سران این مملکت را مرکبی است که با او تازد اما هرکدام بر مرکبی سوارند و هیئت و قالبی سزاوار شأن خویش برگزینند. گاهی در قالب‌های نوشتاری مثل داستان و مینی مال و جوک و لطیفه ابراز وجود کنند و گاه در قالب‌های تصویری و تمثیلی مثل عکس و کاریکاتور جلوه گری کنند و ناگاه در قالب و هیئت قدرتمند نمایشی و گفتاری بر عقلها سایه افکنند.
حضرت شاهنشاه وقتی دید دارد برق قدرتش کم و نور وجودش کم سو میشود، جبهه خویش را همی خواست پرتوان کند. پس برای طنزآموزان و طنزجویان، «طنازگاهی» ساخت و از دوره طنزباوه‌گان تا دوره طنازی ارشد ادواری تخصصی طراحی نمود. برای حصول این راه پرپیچ و مُهره، طنزنوردان ماهر را فرا خواند و از آنان همی خواست هدفگذاری مر دوره را تدوین کنند.
پس اهداف و اصول چنین رقم خورد که برای طنزپروری و طنزیم پراکنی مرطنزپژوه همی باید با کسب مهارت در رشته های زیر تار و پود مملکتی خویش را همی سازند.
اصل اول: تولید محتوا. روش‌های تولید محتوا با کار و فعالیت در رشته های ادبی و آشنایی با ادبیات و بلاغت حاصل خواهد شد، برای نمونه بعضی از آنها را کاربردی کرده ایم و برای سهولت کار، ابرقاعده های ادبی-هنری را نیز گرد آورده تا راه بر رهروان هموارتر گردد.
از باب اینکه طنز پردازان کمی تنبل هم تشریف دارند، قالب‌های طنز را نیز بیان کرده ایم. برای اینکه منت را تمام کنیم فرم و ساختار ذهنی تولید طنز را بر اساس مدلهای معروف جوک در کشورمان نیز بررسی کرده ایم. چرا که عده ای می‌گویند ما برای خندیدن و خنداندن راهی جز تمسخر و غیبت و شوخی با امور شوخی نَبَردار، شوخی های بَردار می‌کنیم.
از مرحله قالب و هیئت تولید محتوای طنز که بگذریم، طریقه بیان و پیاده کردن در جامعه را بباید آموزش دید. اما راههای اجرا طنز که اصل دوم ماست:
اصل دوم: اجرای گفتاری طنز. بسیار دیده ایم که یک جوک را دو نفر تعریف می‌کنند، یکی چنان بامزه بیان می‌کند که از شدت خنده و فشار بر شکم، انسان معده را بالا میآورد. اما دیگری چنان تعریف می‌کند که بی مزه‌گیش قابل تعریف نیست فقط باید دید رخسارهایی که برای حفظ آبروی مومنی به زور می‌خندند. نکته و ملاکش چیست؟به نظر تفاوت عمده در لحن و شیوه بیان است. این خاصیت بسیار مهم است و تاثیر بسیار ویژه ای در تولید طنز دارد. چه بسا کسانی که به خاطر داشتن لحن طنز، گفتار عادیشان نیز خنده‌دار است.
اصل سوم: اجرای غیرگفتاری طنز. که در این جا زبان بدن و تئاتر و فیلم و نحوه اجرای هر کدام مورد بررسی قرار می‌گیرد.
اصل چهارم: زمینه طنز است. در زمینۀ زمینه خیلی چیزها موثر هستند، مثل دکوراسیون. شب میلاد یا عروسی طراحی صحنه به گونه ای شاد تنظیم میشود و شب غصه و غم و وفات به طرزی دیگر. اگر افراد حاضر در جمع اهل شادی و خنده باشند و نشاط اولیه تامین شده باشد، کار طنزپرداز آسانتر است. به هر حال امور جانبی نیز در تولید طنز تاثیر گذار هستند.
معلمی از جنس اینده