الهی!! مهدکودک برایم دانشگاه بزرگی بود:
1. در گِل‌بازی‌اش به من آموخت که فقط با گِل می‌شود بازی کرد نه با دِل.
مَنْ کَسَرَ مُؤْمِناً فَعَلَیْهِ جَبْرُهُ.[1]
2. در الّاکلنگ فهمیدم که هر بالا رفتنی پایین آمدنی دارد.
فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْرا.[2]
3. در قایم‌موشک درک کردم، روزی که چشمم را بر خاک می‌گذارم، بقیه فرار می‌کنند.
4. در یک‌قل‌دوقل دیدم که فقط یک دست توانا می‌تواند همة عالم را چو قلوه سنگ بریزد و جمع کند.
یَوْمَ نَطْوِی السَّماءَ کَطَیِّ السِّجِلِّ لِلْکُتُب.[3]
5. در خاله‌بازی فهمیدم که تمام این بازی‌ها روزی جدی می‌شود.
6. در گل‌یاپوچ یاد گرفتم که نباید گول تردستی دیگران را خورد.
7. در الک‌دولک یافتم که اگر چوبِ تقدیر، ما را به جایی پرت کرد، روزی ناجی‌ای می‌آید و نجاتمان می‌دهد چرا که: «أَنَّ الْأَرْضَ یَرِثُها عِبادِیَ الصَّالِحُون»[4]
8. در تاب‌بازی فهمیدم اگر به طنابی که از آسمان آویخته سفت بچسبی، هیچ آسیبی به تو نمی‌رسد هر چند که دیگران تو را به این سو و آن سو پرت کنند.
«فَمَنْ یَکْفُرْ بِالطَّاغُوتِ وَ یُؤْمِنْ بِاللَّهِ فقد استَمْسَکَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقى»[5]
9. در نون‌بیارکباب‌ببر دانستم که لحظه‌ای غفلت در این بازار می‌تواند پشت دستم را داغ کند.
10. در سرسره دیدم، چقدر سخت و زمان‌بر است صعود و چه سریع و راحت است سقوط.
11. در خاک‌بازی، احساس مؤانست با خاک کردم: وَ اللَّهُ خَلَقَکُمْ مِنْ تُراب[6] و آموختم باید خاکی بود: وَ عِبادُ الرَّحْمنِ الَّذینَ یَمْشُونَ عَلَى الْأَرْضِ هَوْناً.[7]
12. در مشاعره که بعد از آخرین حرفم دیگری حرفی زد برایم روشن شد که حرف‌های مردم این دنیا پایان ندارد.
13. در خمیربازی آموختم که اگر انعطاف داشته باشی هیچ گاه نمی‌شکنی.
14. در بادبادک‌بازی درک کردم اگر به جایی وصل باشی طوفان مصیبت نمی‌تواند ضرری به تو برساند.
وَ اعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمیعا.[8]
از کتاب: مناجاتیسم‌نامه
لطفا سرقت علمی نکنید. با ذکر نام کپی برداری کنید.
متشکرم.
[1] کسی که یک مؤمن را بشکند بر اوست اصلاح او. الکافی (ط - الإسلامیة) ج2 ؛ ص45.
[2]همانا همراه هر سختی یک آسانی است. الشرح : 5.
[3] روزی می‌آید که آسمان را مانند یک طومار بر هم می‌پیچیم. الأنبیاء : 104.
[4]همانا وارثان زمین عباد صالح ما هستند. الأنبیاء : 105.
[5] پس هر کسی که به طاغوت کفر بورزد و به خدا ایمان داشته باشد پس قطعاً به ریسمانی محکم دست آویخته. البقرة : 256.
[6] و خداوند شما را از خاک خلق کرد. فاطر : 11
[7] بندگان خدای رحمان کسانی هستند که بر روی زمین با افتادگی راه می‌روند. الفرقان : 63
[8] همگی به ریسمان خداوند چنگ بزنید. آلعمران : 103.
